در بسیاری از حوزه های معرفت ،بشری تلاشهای علمی به دو شاخه دانش نظری و دانش عملی تقسیم شده است. بدین ترتیب متخصصان بسیاری در یک حوزه علمی بررسیهای نظری را دنبال میکنند و قلمرو و مرزهای دانش را در آن حوزه توسعه میدهند و برخی دیگر براساس این چشم اندازهای جدید کاربردهای عملی را برای بهبود و پیشرفت مورد آزمون قرار میدهند. 

در رشته برنامه درسی میان متخصصان آن در خصوص نظریه برنامه درسی نوعی منازعه و کشمکش وجود دارد برخی منتقدان بر این باورند که تلاشهای برنامه  درسی و متخصصان این رشته بیشتر معطوف به عمل و یا مسائلی است که در مدارس و مراکز آموزشی اتفاق میافتد این گرایش بسوی عمل و گشودن گره های عملیاتی مانع از آن شده است که چشم اندازهای نظری بقدر کافی مورد نقد، بررسی و ارزیابی قرار گیرد بنابراین برنامه درسی رشته ای عمل زده است و راه منطقی در این گیرودار توجه بیش از پیش به مقوله های نظریه پردازی در برنامه درسی و ابعاد آن است. برای روشن تر شدن بحث ابتدا سعی میشود تعاریف مختلف نظریه نظریه برنامه درسی و فواید آنها را مورد بحث قرار دهیم و سپس انواع طبقه بندی های ارائه شده را بررسی میکنیم.