تحقیق زمینه یابی روشی برای بررسی ماهیت ویژگی ها و ادراک های شخصی (نگرش ها، باورداشت ها ،عقاید و امور مورد علاقه مردم) از طریق تجزیه و تحلیل پاسخ به پرسش هایی است که به دقت تدوین شده اند.

استفاده از تحقیق زمینه یابی و مشاهده طبیعی برای گردآوری داده های توصیفی در مورد رفتار آدمی مستلزم ثبت دقیق مشاهدات و داده ها در مورد گروه نمونه ای از جامعه است که معرف آن جامعه باشد. زمینه یابی در مورد افکار عمومی و مشاهده طبیعی رفتار آدمی به مطالعه عمیق و همه جانبه در مورد نمونه ای که معرف جامعه است نیاز دارد. داده های زمینه یابی برای توصیف عادات تماشای تلویزیون، گوش دادن به رادیو، رجحان کالاهای مصرفی و بسیاری از شیوه های عقاید و باورداشت های عمومی جمع آوری می شود.

پژوهش زمینه یابی، ابزاری مفید برای توصیف و ردیابی تغییرات در جوامع است و چنانکه به شیوه ای مطلوب اجرا شود به شناخت زندگی اجتماعی در زمان حال خدمت می کند. با وجود این پژوهش های زمینه یابی نیز به سبب آسیب پذیری در برابر برخی دام های روش شناختی یعنی منابع خطاهایی که دقت و صحت توصیف ویژگی های جامعه را تردیدآمیز می کند، با محدودیت های خاصی همراه است. اجتناب از این خطاها مستلزم آن است که ابزار اندازه گیری متغیرها که معمولا پرسشنامه یا مصاحبه باساختاراست به دقت تدوین شود. نمونه ای که معرف جامعه است براساس روش صحیح نمونه گیری انتخاب شود، برای اجرای تحقیق روش مناسبی برگزیده شود، یک طرح پژوهشی زمینه یابی تدوین گردد، و داده های به دست آمده با روش های مناسب آماری مورد تجزیه و تحلیل قرارگیرد.