تحقیق کیفی تنها بر یک فلسفه، نظریه یا روش منحصر به فرد استوار نیست، بلکه با شماری از مکاتب مانند: سنت جامعه شناسی تفسیر گرا، به ویژه مکتب پدیدارشناسی، روش قوم شناسی و مردم شناسی پیوند دارد. پس نوگرایان نیز به تازگی به پژوهش های تجربی و روش های کیفی علاقه نشان می دهند. روان شناسی نیز هر چند از دیرباز مطالعات خود را بر روش کمی و علمی استوار ساخته است. در سال های اخیر پژوهش کیفی، به ویژه روش تحلیل محتوا را مورد توجه قرار داده و در تعلیم و تربیت سنت مطالعه موردی همچنان حفظ شده است. بنابراین، ملاحظه می شود که بسیاری از پژوهشگران رشته های مختلف علمی که از سنت ها و مکاتب مختلف پیروی می کنند، در مطالعات خود انواع پژوهش های کیفی را مورد استفاده قرار می دهند.

این سنت ها، مکاتب و رشته های مختلف علمی، درباره آنچه که جهان اجتماعی را می سازد، چگونگی چرایی و اهمیت آن، با دیدگاه های متمایز عمل می کنند. بنابراین، درباره میزان اطلاعاتی که پژوهش های تجربی با معنا برای انسان فراهم می کنند و اینکه پژوهش های تجربی چگونه باید باشند، نظریه های متفاوت دارند. و این بدان معناست که دامنه سنت هایی که به پژوهش کیفی علاقه مندند، به یک فلسفه یا مجموعه ای از اصول روش شناختی واحد محدود نمی شود. به همین دلیل، یکی از نقاط قوت پژوهش کیفی این است که نمی توان آن را به مجموعه واحدی از اصول توصیف کننده و ساده محدود کرد. اینکه بسیاری از پژوهشگران پیرو سنت ها، مکاتب و رشته های مختلف علمی به انواع پژوهش هایی می پردازند که هر یک به گونه ای ماهیت کیفی دارند از جمله جنبه های جالب توجه و با اهمیت تحقیق کیفی است.